ไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ต่างๆ ภัยเงียบที่อาจคร่าชีวิตคุณ

ไข้หวัดใหญ่เป็นโรคติดต่อที่พบได้บ่อยในช่วงฤดูหนาว หลายคนอาจคิดว่าไข้หวัดใหญ่เป็นแค่โรคธรรมดา แต่ความจริงแล้วไข้หวัดใหญ่สามารถเป็นอันตรายถึงชีวิตได้ โดยเฉพาะในคนที่อายุน้อย ผู้สูงอายุ และผู้ที่มีโรคประจำตัว

ไข้หวัดใหญ่เกิดจากเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ (influenza virus) เป็นโรคติดต่อทางระบบทางเดินหายใจ สามารถติดต่อระหว่างคนสู่คนได้ผ่านการไอ จาม หรือสัมผัสผู้ที่ติดเชื้อไวรัส พบบ่อยในฤดูฝน (มิถุนายน-ตุลาคม) และฤดูหนาว (มกราคม-มีนาคม) ของทุกปี

อาการของไข้หวัดใหญ่

อาการของไข้หวัดใหญ่มักเกิดขึ้นอย่างเฉียบพลันภายใน 1-4 วันหลังจากได้รับเชื้อไวรัส อาการที่พบได้บ่อย ได้แก่

• ไข้สูง 38-40 องศาเซลเซียส
• ปวดศีรษะ
• เจ็บคอ
• ไอแห้งๆ
• คัดจมูกน้ำมูกไหล
• ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ
• อ่อนเพลีย

ภาวะแทรกซ้อนที่รุนแรง

ในบางราย ไข้หวัดใหญ่อาจทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนที่รุนแรงได้ เช่น

• ปอดบวม
• โรคหัวใจ
• โรคหลอดเลือดสมอง
• โรคหูชั้นกลางอักเสบ
• โรคปอดอักเสบ

สาเหตุของไข้หวัดใหญ่

ไข้หวัดใหญ่เกิดจากเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ (influenza virus) ไข้หวัดใหญ่เป็นโรคติดต่อที่พบได้บ่อยในช่วงฤดูหนาว เกิดจากเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ (influenza virus) ซึ่งแบ่งออกเป็น 3 สายพันธุ์หลัก ได้แก่ A, B และ C แต่ละสายพันธุ์สามารถแบ่งย่อยออกเป็นอีกหลายสายพันธุ์ย่อย สายพันธุ์ไข้หวัดใหญ่ที่พบได้บ่อยในปัจจุบัน ได้แก่ A(H3N2) และ B

เชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่สามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ตลอดเวลา ทำให้ร่างกายของเราไม่สามารถสร้างภูมิคุ้มกันต่อเชื้อไวรัสสายพันธุ์ใหม่ได้ จึงมีโอกาสที่จะติดเชื้อไข้หวัดใหญ่ซ้ำได้หลายครั้ง อาการของโรคจะมีตั้งแต่อาการเล็กน้อยไปจนถึงอาการที่รุนแรงและเสียชีวิตได้

การแพร่กระจายเชื้อไข้หวัดใหญ่

เชื้อไข้หวัดใหญ่สามารถแพร่กระจายได้ผ่านการสัมผัสละอองฝอยจากการไอหรือจามของผู้ติดเชื้อ ซึ่งละอองฝอยเหล่านี้มีขนาดเล็กมาก สามารถลอยอยู่ในอากาศได้นานหลายชั่วโมงและอาจแพร่กระจายผ่านอากาศหรือพื้นผิวที่สัมผัสเชื้อ ผู้ที่ติดเชื้อไข้หวัดใหญ่สามารถแพร่เชื้อได้ตั้งแต่ 1 วันก่อนมีอาการและจะแพร่เชื้อต่อไปอีก 3-5 วันหลังมีอาการในผู้ใหญ่ ส่วนในเด็กอาจแพร่เชื้อได้นานกว่า 7 วัน ผู้ที่ได้รับเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่แต่ไม่มีอาการก็สามารถแพร่เชื้อได้เช่นกัน

วิธีแพร่กระจายเชื้อไข้หวัดใหญ่

• การไอหรือจามของผู้ติดเชื้อ
• การพูดคุยหรือหัวเราะของผู้ติดเชื้อ
• การสัมผัสมือของผู้ติดเชื้อแล้วสัมผัสใบหน้า
• การสัมผัสพื้นผิวหรือวัตถุที่มีเชื้อไข้หวัดใหญ่แล้วนำมือมาสัมผัสใบหน้า

การป้องกันไข้หวัดใหญ่

วิธีที่ดีที่สุดในการป้องกันการติดเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่คือการฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่ทุกปี นอกจากนี้ ยังสามารถลดความเสี่ยงในการติดไข้หวัดใหญ่ได้โดย

• ล้างมือให้สะอาดบ่อย ๆ ด้วยสบู่และน้ำอย่างน้อย 20 วินาที หรือใช้เจลแอลกอฮอล์
• หลีกเลี่ยงการสัมผัสใกล้ชิดกับผู้ที่มีไข้ ไอ จาม
• สวมหน้ากากอนามัยเมื่ออยู่ในที่ชุมชนหรือพื้นที่แออัด
• ฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่ทุกปี

อันตรายของไข้หวัดใหญ่

ไข้หวัดใหญ่สามารถทำให้เกิดอาการต่างๆ ดังนี้

• ไข้สูง
• ปวดศีรษะ
• เจ็บคอ
• ไอแห้งๆ
• คัดจมูกน้ำมูกไหล
• ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ
• อ่อนเพลีย

เมื่อเป็นไข้หวัดใหญ่ ควรปฏิบัติตัวดังนี้

1. พักผ่อนให้เพียงพอ อย่างน้อย 7-8 ชั่วโมงต่อวัน
2. ดื่มน้ำให้มาก อย่างน้อยวันละ 8 แก้ว
3. กินอาหารอ่อนๆ ย่อยง่าย
4. ใช้ผ้าชุบน้ำอุ่นเช็ดตัว เพื่อลดไข้และบรรเทาอาการปวดเมื่อย
5. ใช้ยาบรรเทาอาการ เช่น ยาลดไข้ ยาแก้ปวด ยาแก้ไอ
6. หลีกเลี่ยงการสัมผัสกับผู้อื่น เพื่อป้องกันการแพร่เชื้อ

หากมีอาการรุนแรง เช่น ไข้สูงเกิน 39 องศาเซลเซียส หายใจลำบาก ไอมีเสมหะเขียวหรือเหลือง ปวดศีรษะรุนแรง ปวดกล้ามเนื้ออย่างรุนแรง อ่อนเพลียมาก ควรรีบไปพบแพทย์

แหล่งอ้างอิงทางวิชาการที่สนับสนุนข้อเท็จจริงนี้ ได้แก่

กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข

เขียนโดยผู้เชี่ยวชาญงานเขียน
นามปากกา : นกเหยี่ยว